Yok Şakası Yok yolu

Günlerce yürüyüp düştüğümüz yerden devam.

Küstüğümüz şeylere sarılalım

İstersen bir günah işle, bu beyazlıktan arınalım. 

Yok mu yolu? Yapraklarımızı dökelim. Asfaltlara şehvetimizi bulayalım

Harbiden yok mu yolu? Bahçeli bir ev ve bir sinema odası? 

Yüklerimizden kurtuluşumuz 

Dinlenmiş vucudumuzun posası. 

Biz bu kadar iyiyken yenilmek olası. 

Hep ağzımızda unutulmuş tanrıların duası 

Yok yolu ama var dahası. 

Gücün yoksa nasıl yokuşları aşasın Yoksulluğun ruhunda topuk izleri 

Gençliğin harcanır iken oturup izledin 

Hüküm giydirirken cehaletin ayaklarına Yüklerinden kurtulsanda hep bir başasın 

Yok yolu hayat bu yok şakası,  

Sen titre! 

bir başkası hayatını yaşasın. 

Titre, her yumrukla kaybettin savaşı. 

 Hayat bu yok şakası