Yokladıysa Usu Düşler

Bugün aşka dokundum
Sevmeyi öğrendi ellerim,
Uzak yalnızlıklara inat
Şarkılar söyledi yüreğim.

Ayrı bir dönenceye girdi güneş.
En büyülü, en güç limana
Demirledi gemiyi kaptan
Ve şiire vurmadan kendini adam,
Almak istedi ellerini bıraktığı yerden.
Bitmemişti söyleyecekleri,
Titredi dudaklarında sözleri!

Yine beyaza sermişti ölü toprağını zaman
Ki beyaz,
Beyaz bir soğukluktu tende.
Açmazdı kardelenler her beyazda!..

Umuttu bu, aldı eline bir tokmak
Vurdu da vurdu aşka kıyarak.
Acı yeşile çalan görüntüsünde
Bulandı yaşam,
Kapanırken fırtınaya pencereler...

Yıldızlara uyandı gece,
Güneşin küçüğüydü yıldızlar...
Yüreklerde kırmızı mumlar,
Yanmadan da ısınırdı eller!..

Eşsizliklerin öteki yüzünde
Denize tutsak bir kaya...
Issız ve renksiz karanlıklarda
Yağmur sonrası bir gök kuşağı
Ki orada,
Yokladıysa usu düşler,
Yeniden ölmezdi insan!..