Yokluğa Sitem

Hep bir yarım kalmışlık,
Hep bir eksiklik.
Zamanla canım daha çok acıyarak
Başlıyorum yokluğuna
Senden başka herkes hiçbir şey değil
Her şeyin içindeki bütün iyilikleri
Güzellikleri
O sonsuz duyguları sana feda etmişim
Senden başkası hiçbir şeyim değil

Hep bir yarım hayat
Hep bir boşluk
Zaman geçtikçe canım daha çok yanarak
Unuturken seviyorum seni
Geçmesine müsaade ettiğim duygularım
Öldürürken her gece
Yeni güne başladığım her sabah
Daha çok seviyorum seni
Unuttum diyorum
Bağışlanmamak ona bağışladığım tek gerçek
Affedemem diyorum
Bir gülüşüne denk geliyor gönlüm
Bir sevişine hasret kalıyor gönlüm
Yeniden yıkıla yıkıla çokça seviyorum seni

Gözyaşlarım unutuyor senin için akmayı
Söylediklerin hafızamdan firar ediyor zamanla
Unuttum diyorum unuttum ve içimde öldü
Her gün seni içimde öldürmeye çalışırken
Kendimi öldürdüğümü fark etmiyorum bile
Unutmaya çalıştıkça seviyorum seni

Hep bir eksiklik
Hep bir özlem
Hep bir bekleyiş
Duvarlar şahidimdir bu aşka
Ben seni senden başkasını beklemeden
Çokça sevdim
Hiç kimse her şeyim değil
Her şeyimi sende bıraktım
Bir hayalim vardı
Bir umudum
Bir de sen'im
Senimi bile sana bıraktım
Ağlamak bile yalnızca senin içinken güzeldi
Sevmek bile yalnızca senin içinken sevmekti
Bunca derdi açtın gönül yuvama
Ne bir kapım kaldı çalacak
Ne bir nemsiz yastığım
Ne de rahat bir koltuğum
Gönül yuvam viran
Unutmak hep hayal
Rüyalarımın kapısını da çalıyorsun ya hani
"Evde yokum" demek mümkün değil sana
Sen misafirim ol evde değilsem bile kalbimi bırakırım
Sen bir gel, hep gel
Evde yoksam bile ruhumu bırakırım
Sen bir sev, sen bir gel
Bende değilsem bile kendime gelirim
Sen bir gül bana, bir bak gözlerime
Acı çeksem bile gülerim

Hep bir sitem hep bir yok oluş
Varlığımı bana sunsan bile
Yokluğun armağanken hiçbir şey
Sensizken ben her şeyim değil...