Yokluğun

Geçiyor sensiz günler takvimin yere düşen yaprakları gibi,
Birer, birer dökülüyorlar buz kesmiş avuçlarımın içine,
Her gün yanaklarımdan hesapsızca süzülen gözyaşlarım gibi,
Biliyor musun; ben her gece semaya gözlerimi dikip seni diledim,
Bir bir gözümün önünden kayan yıldızlarda seni aradım.

Binlerce adım attım, sensizliğin kokusu sinmiş dar odam da,
Sevdaya bulanmış her beton taşında senin adını aradım.
Yokluğunda ördüğüm duvarlar birer, birer üzerime yıkıldı,
Her bir parçasının acısını, ta yüreğimde hissederken,
Beni bu enkazın altından çekip alacak ellerini aradım.

Geleceksin diye beklemekten yorgun düşmüş bedenimi,
Karanlığın kucağına attım her sensiz geçen geceye.
Kaç geceyi sabah ettim saymadım, sayamadan gitti.
Gözlerimi kapamadan, kaç defa ayak seslerini dinledim.
Gelen sensindir diye ümit edip hüsrana uğramaktan bıktım.

Nice güller soldu ,fırtınalar koptu pervaz vurmuş yüreğimde.
Hırçın ve acımasız dalgalar dövdü her gelişinde hayallerime,
Sığınacak bir liman, yaslanacak bir omuz aradım yokluğunda.
Hüzne bulanmış, yüreğimi dinleyecek bir seni aradım.
Her sensiz geçen gece, umutlarım gibi ay paramparça oldu.
Her sensiz geçen gece, yıldızlar birer, birer düştü sokaklarıma,
Oysa ben gökyüzündeki yıldızları saçına takıp gelmeni bekledim.

Karanlık odamı aydınlatan güneş gibi doğup, dünyamı aydınlatmanı,
Her gece bana yoldaş olan ayı avucun da, bana getirmeni bekledim.
Bu kapkara sensiz odayı aydınlatmanı, bu içimde bitmez hasretini,
Dindirmeni istedim yüreğimdeki sızıları, seni istedim yıldızdan aydan.
Döneceksin diye kalbimde bir umut aylar, yıllar bekledim seni öylece,
Gelmeni bekledim parçalara böldüm her sensiz geçen geceyi,
Mısralara akıttım göz yaşlarını, viraneye dönmüş yüreğimin halini.
Yıktığın, dağıttığın, parçaladığın bi çareyi bu halde görmeni isterdim.