Yokluğun Acıttı

İdmansız hayallerim yorgun düştü yalnızlığa
Yorulmuş ellerim yenik düştü ayrılığa
Gözlerim kapandı dönüştü karanlığa
Yokluğun acıttı tenimin soğukluğunda

Rutubetli duvarlarda sensizlik bir çatlak gibi
Damlayan bir su damlası bölerdi sessizliği
Ellerim karanlıkta ararken ellerini
Yokluğun acıttı durduramadın gözlerimi..

Sessiz çığlıklarla uyandı rüyalarım
Ağladı saatlerce bu yorgun dağınıklığım
Geceleri yanımdaki tek dostum yalnızlığım
Yokluğun acıttı dinmez gözyaşlarım

Saat ilerliyor bak günler geçiyo
Odam karanlık karşımda resmin duruyor
Ellerin bomboş korkuyor musun bensiz?
Yokluğun acıttı kalbim artık sensiz..





17.06.09