Yokluğun Avazi

Vakit gündüz
Ben gece olmuşum.
Örtmüş yokluğun üzerimi
Ebedi azaba mahkum olmuşum.

Gözlerimde yüklü olan bu gözyaşları sana...yar!
Şimşeklerin nazarımda
Yokluğunun avazı gibi kulaklarım uğul Uğul
Kör olmuş gözlerin gözlerimde ki seni görmekten aciz

Sensizlik zor
Çaresiz bir yara
Güneşsiz birgün
Zifiri karanlık
Ve yıldızsız bir sema.
Gülmeler küsmüş, şarkılar tınılarını kaybetmiş.
Bekliyorum!
Yıldızların geceye nöbeti , çiçeklerin güneşe duası gibi!

Yakan gözlüm
Saçlarımda parlayanım
Hayallerinin dilencisi olmuşum ben
Yollarım yollarının yolcusu yar!
Vuslatına feda bu can!