Yokluğun Kaldı

Yokluğun kaldı


Ben seni yarın kadar çok seviyor
Dünüm kadar çok hatırlıyordum
Bugün aldığım nefes kadar içime çekiyordum
İnanmıyorsan sevdiğim
Martılar yükselmesin şehrimde
Deniz kararmasın gecemin üstünde
Yıldızlar dokunmasın gökyüzüme
Sızlayan yaram derman bulmasın
Gel gör ki adımlarının ardından
Ne dokunacak bir yüzün kaldı
Nede göreceğim bir gözün
Sesin uzaktaydı
Ellerin kelepçe yemiş gibi
Hep bana sürgün bir taraftaydı
Benimse sana olan bir hayalim vardı
Onu da geceler aldı
Uykusuz kalan gözlerim
Yorgun bakışlarım
El tutmaz kadehlerim
Hasretine dayanmaz oldu
Doymadığım varlığını yokluğun sardı
Yokluğun
Bu aralar benimle çok uğraştı