Yokluğun Uyandırıyor Beni

Arkandan bakarken Ayılıyorum bazen,
soğuktan titriyor ellerim,
kaldırıp siliyorum arabanın camını.

Bazen bir öpücük hissediyorum
korkunç kabuslar arasından beni çekip alan,
huzur veren rüyalara daldıran.

Son günlerde evimin kapısının önünde başlıyor hayallerin,
zile basmak istiyorum,
korkuyorum.

Anahtarı sokup açıyorum usulca kapıyı
kokun sarıyor her yanımı.
Bir umut kaplıyor içimi,
uzun sürmüyor
yoklugun uyandırıyor beni

Bir ürpertiyle kendime geliyorum
anlıyorum yavaş yavaş herşeyi
vede beni nasıl bırakıp gittigini...