Yokluğun Yoruyor Gecelerimi

Yokluğun yoruyor gecelerimi
Alabildiğince beyaza boyanıp sana yansıyorum
...ve sokak lambaları firar ediyor gözlerimden
Bir ab-ı hayat gibi damlıyorsun çocukluğuma
Her nefes alışımda içime akıyorsun
yüzsüz bir dereden

hamza okumuş


Ölme kardelen diyorum bu kadar erken ölme!..
Nikotin buğusundan sararmış parmakların yorgun
Elde var birler ur gibi büyüyor benliğinde
Topukla gitsin düşlerindeki zifiri karanlığın sokaklarını
Varsın gecenin saçlarını öpe dursun küf kokulu duvarlar
Sen ak duvaklarını takıp sessizliğe sakın bir yere gitme
Bekle..

Neslihan Yiğit

Olmuyor işte..
Daha bir koyu bakıyor gözlerim yokluğunda
Daha şuursuzca özlüyorum seni
Boğazımı yakıyor ayrılığın keskin yüzü
Dalgalanıyorsun içimde aralıksız
..ve unutmalısın diyorum kendim



hamza okumuş

Yorgunum,
Korkuyorum rüzgarını sırtlanıp yürümekten
Zemheriyedir kök salışlarım
Gözlerinin elasından geçemem
Bekledim esnasında zamanın
Mora çalan yüreğime dokunmayan sözlerine inat
Sözlük anlamı meçhul kelimeler düşürdüm satırlarıma
Şimdi gölgemi toparlayıp geçtiğin şehirlerden
Hasretin menzilinden çıkıyorum ben...

neslihan yiğit


''son nefesin
dudağımda
payidar kalacak''

hamza okumuş


neslihan YİĞİT ablamla birlikte yazdığımız bir şiirdir...
teşekkürlerimle...