Yokluğuna Deva

uykularımda korkak!
rüyama geleceksin diye uzak duruyor benden.

güllerin kokularını satın almış hayalin
bütün bahçe sen kokuyor.
geceyi gözlerin,gündüzü gülüşün zaptetmiş
dünyam senin etrafında dönüyor..
ve bu kadar yokken bende
nasıl gitmemeyi başarıyorsun!
sihirli misin?
yoksa ilizyon mu yapıyorsun.

resmini indireli çok oldu
ama duvarlara gücüm yetmiyor
ışığı kapatsam,hayalin yansıyor
ışık açıkken her yer sana benziyor!

ben artık,
şiir imgelerinde büyütüyorum seni
ve hak etmediğin onlarca cümle yazıyorum sana
yüreğin varsa gelipte okusana!
oku da gözlerinden düşen yaşlar yıkasın vefasızlığını
oku ki,
ellerin yansın,dudakların çatlasın
ve o çatlakta büyüt sende beni
her sözün bana baksın!

varımı yoğumu satsam kadere
ufacık bir gülümseme alabilirmiyim?
ya da gece gündüz dua etsem Yaradan'a
seni unutabilir miyim?
gitsem buradan çok uzaklara
hayalinden kurtulabilir miyim?


aslında sorduğum bütün soruların cevabını biliyorum,
sadece cevabı kalbime söylemeye korkuyorum!
uykularıma benzedim bende
sensiz bu beden korkak,
var mıdır olmayışının ilacı,bir bilene sorsak!