Yokluğunun Ağır Bedeli

İçimdeki seni içime gömüyorum.
Hayallerimi ise idam ediyorum.
Aklımdaki ismini siliyor sana ağlıyorum.
Çaresizliğime bakıyor gidişine yanıyorum.

Kırık cerçevemdeki fotoğrafına bakıyorum.
Yalnızlığımı sineye çekip ağlıyorum.
Sensizliği koynuma alıp uyuyorum.
Karanlıklardaki sensizliği bir tek ben biliyorum.

Çaresizliğimi fotoğrafına haykırıyorum.
Yok olan benliğime bakıyor yokluğuna ağlıyorum.
Tutamadığım o canan ellerini özlüyorum.
Ve biliyor musun ben seni kendimden çok seviyorum.

Yokluğunda bir sokak lambası gibi titriyorum.
Hıçkırıklara boğuluyor sana ağlıyorum.
Gecenin sessizliğini üzerime çekip seni düşünüyorum.
Dilsiz hayaline bakıyor seni sevdiğimi söylüyorum.

Aynadaki yüzüme bakamıyorum.
Sana bakan gözlerimden korkuyorum.
Kendi benliğimden çok utanıyorum.
Çünkü ben seni kendimden çok seviyorum.

Çaresizlimi yazıyor sensizliği haykırıyorum.
Kalemimin mürekkebini bitirdim şimdi gidiyorum.
Sensizliği unutmuş seni arıyorum.
Çünkü ben seni kendimden çok seviyorum.