Yoksa

Yaşayan mısınız? Yoksa yaşatan mı?
Yoksa... Kupkuru bir odunun umuda döktüğü gözyaşlarıyla
hüsranda yaşlanan mı?
Acılarınızı sardığınız yaralı avuçlarınızda ,
kırıntılarla karnını doyuran,
yüreğinizde yüreği atan minik serçenin,
yükseklerde uçan o beyaz güvercine duyduğu Aşk'a
hasretle bakanlardan mı ?
Çocukken ,çocukluğunu çocuklarında yaşamayı umud eden
Yada zamansız yaşlanmış çocuklardan mı ?
Annesinin dizinin dibini,
babasının saçlarını okşamasını bekleyen elleri
uyurken kulaklarından hiç gitmeyen o ninnileri
Tek özleyen ben degilim sanki
Özlemeyen de yoktur degil mi?


Siz hiç çocuğunuzun emziğinizi alıp da emmediniz mi?
Sakın gülmeyin .
Büyüdüm diyerekte kandırmayın beni
Gözlerde ki o pırıltıları simdiden görürüyom sanki
Yakar top oynarken çocuklarınıza hiç imrenmediniz mi?
Çanak çömlek oynarken ebenin taşlarını hiç yıkmak istemediniz mi?
Biliyormusunuz ?
Ben kızımla hala ''tıp '' oynuyorum .
Kim kazanıyor ?
Ben tabi ki

Kızım barbi bebekleriyle oynarken saçlarını yolarak tararsa,
En çok benim canım yanıyor.
Benim hiç barbi bebeğim olmadı ki.
Bazen kızım uyuyup kalınca ,
odasını özellikle ben topluyorum
Neden mi ?
Bebeklerle oynamak için tabi ki.
Yıllarca tek bebeği olan bir mahallede ,
o bebekle oynamak için sıraya girdiyseniz eğer
İşte o zaman anlarsınız beni.
Yada o uzun kuyruktan sonra
bebekle bir gün daha fazla oynamak için ,
eski yeni neyiniz varsa ,kesip kesip ona elbise diktiyseniz ,
işte o zaman anlarsınız beni.

Annem benim gibi çalışan bir anne değildi.
İyki öyleydi.
Ne ahırdan çıkardı ne de samanlıktan.
Dedemle babannem'' Gelinnn ''diye seslendi mi ...
annemim eli ayağı birbirine girerdi.
Evet benim annem evdeydi.
Ama ne benimleydi ,ne de kendisiyle.
Uzun yıllar süren bu koşuşturma
zamanı öyle devirmiş ki,
anneme babama doy(a)madan
aynaya bakınca anladım ki ...
Sevmişim birini.
Eeee evlendik tabi
Zaman hızla geçmekten vazgeçer mi
Bir evde üç kız olmuşuz
Muhalefet gibi

Şimdilerde eşime kızıyorum
'' Neden kızının saçlarını sen de taramıyorsun'' diye.
O da neden diyor.
Neden biliyormusunuz?
Her pazar bizim banyo günümüzdü.
Annem kuru ne varsa sobaya basar
kazanı üstüne koyar bizi yıkardı
işte o pazar günü gelince de
Babam tarardı saçlarımı
Bu da benim babamla aramızda ki özeldi.
O yüzden şimdide ,eşim kızımın saçlarını pazar günleri tarıyor
Yoksa her banyodan sonra tarasa
Ne özelliği kalır degil mi?

Çocukluğuma duyduğum özlem ,
satırların kaldıramayacağından daha ağır
Sorarsanız eğer,çocukluğumun geçtiği o evden geriye
belki çok bişey kalmadı ve kalmayacak .
Kalan ne mi ?
Sadece o paslı salıncak.
Doyasıya sallanıyorum şimdi .
Rüzgara söyledim.Yağmurlara da
Bana gülmüyorlar artık.
Saçlarımı taramadan çıksamda onlar anlıyor beni.
''Pazar gelmemiş'' daha diyorlar sanki

Ben hala büyümedim .
Kızlarım büyütüyor beni

Yazarın dediği gibi '' Ben büyümeden yaşlandım'' .Bense çocuk ol(a)madan büyüdüm.

Ya siz?