Yoksan

Söyleyecek ne vardı?
Hepsini alıp gittin ya ezberimden,
Bir baharı sen sanmışlığım,
Bir de, yanmışlığım kaldı zemherinden

Bu sevda sancısıdır durulmaz,
Nasıl dokunur yüreğe,
Nasıl didişir...
Uyku uyutmaz!
Kanayan yaralara ilişir...

Ne ateş,
Ne su,
Sevda bu...
Unutmaz!

Hep gidenin ardı derler.
Gel de sen yüreğin ardını gör;
Ceren susuzluğu...
Yürek bıçak sırtı,
Kör mü kör.

Yoksan;
Bir masal yitmiştir,
Bitmiştir bahçem...
Ki bilirim, hep ayrılıktır başları,
Çocuk lehçem...
Denizlerine kurban gözyaşları...

Yoksan;
Üşümüştür asminler,
Katran nasıl yar/sa sufa,
Yoksan;
Yardır karanlık Yusuf'a...

Şimdi söyle...
Nasıl vazgeçeyim?
Ferhat geçebildi mi Şirin'den?
Mem Zin'den?
İşte öyle sevdalı bir sözsün boğazıma,
Kırk düğümün ilkinden...