Yoksul Belam

Bir martının kanadında saklanır umudum
Anılarımla karşılıklı yudumlarken suda rakımı
Bir sigara yakarım üstüne bir sigara daha
Yalnızlığım beni arıyor bense firari kaçak
Gecelerle nöbet tutuyorum seher vakitlerine
Ay karanlık, senden benden yoksul bir halde
Çaresizlik bile adımı sormaz olmuş tanır vaziyette
Bu gün güneş vakitsiz doğmakta sebepsiz ve asi
Yakıyor anlımı sanki kaderime ışık salıyor
Gözlerim kapalı hayallerime sığınıyorum
Önümde bir yol topraklı ve sis kaplı
Yârim beni arar sesi kulaklarımda
Gözleri ceylanları oynatır dağlarımda
Bir sözü var yüreğime hançer olmuş
Dert ki dert çaresi ben olan bir dileği var
Seviyorum seni diyor hem de çok
Bende diyorum ama önüm çukur sürükleniyor
Ardım sıra gölgem misali delice yürekli
Şimdi hallerimi kime anlatayım kimsesizken
Anlayan olsa çaresini nasıl isteyim
İşsizim diyorum sefil yoksul ve daha nicesi
Cebim delik üstüne delik acıyor
Gülüyorum hallerime gözyaşım bile akmıyor
Neden bu esaret neden denizler kadar yürekli
Bir orman kadar sevgi dolu yaşamak isterken
Elime kelepçe dudaklarım susuz ve kuru
Yârimin kollarında olmak varken
Bu karanlık oda bu suskun duvarlar kimin vebali
Anlamıyorum beni kim idam ediyor