Yoksulluğun Kokusu

Parmaklıklı küçük pencereden
Güneşin utangaç kızıllığı sızmakta...

Nafile!
Yetmiyor aydınlatmaya
Kömürlükten bozma oda
Loş...

Odanın tam ortasında minderin üstünde,
Sımsıkı sarılı kundağa
Soluksuz buz gibi yatmakta, henüz altı günlük,
Bir adı bile yok!


Duvar dibine çökmüş anne
Usul usul ağlıyor...
Baba ayakta şaşkın...
İkisi de oldukça genç bu bebek daha ilk!

Artık cehennem harı olsa, ana kucağı ısıtamaz küçücük yüreği...

Odada ki tek temiz ve yeni şey
Ölünün yüzünü örten annenin çeyizinden tülbent

Ölümü gibi doğumu da hiç beklenmemiş
Ne renkli bir beşik ne de bir eşya bebeğe dair...

Masum bebek kokusunu bastırmış
Yer yer çürümüş ahşap zemin küf kokuyor...

Yoksulluğun kokusu!