Yoksun Be Vicdansız !

Sen,
Güz mevsimlerini boynuma dolayıp
Kasırgalar başlattın içimde!
Gitmelerin sarhoşu oldum
Herkes çekip gittiğinde...


Sen,
Ayazlar yedirdin yüreğime
Bedenimi üşüttün!
Aklım başımdan gittiğinde...


Sen,
Işıklı kaldırımlarda yol alırken,
Ben,
'Nerede acaba' diye ağlarken.
Üşüyen ellerimi,
Her defasında kanayan gözlerime silerken.
Ağlıyorken saçaklar altında!


Sen,
Gülücükleri bağlamışsın gamzelerine
Benim ellerimi bağladığımda gözlerime...
Her düşümde, düşüşümde
Kanıyorken dizlerim,
Bir de sen vurdun yaralarıma!
Nefret ediyorum artık senden!!!
Seni böyle hala deliler gibi severken
Sen hala kollarda sabahlarken
Ben ölüyorum da,
Sesim çıkmıyor be vicdansız
Ben ölüyorum da
Ezanım okunmuyor be vicdansız
Ben ölüyorum da
Sen yoksun ben vicdansız
Yoksun,
Yoksun be vicdansız!