Yoksunum
Kanıyor içim çok gün
Hüznüm körkütük
Bunaltıyor gün be gün
Ve sen, yine yoksun
Hiç yoksun
Hep yoksun.
(Yoksunum!)
Yine kanıyor içim
Ayılmazken hüznüm
Bunaltırken her gün
Sen, yine yoksun
Hep yoksun
Hiç yoksun.
(Yoksan, Yoksunum!)
Hey, duy beni!
Yoksunluğuma yol verdim
Duygularımı azat ettim.
Artık yoksun
Hiç yoksun
Hep yoksun.
(Yoksun kal!)
balaban Kent Şairleri.
25 yıldır çeşitli gazete ve dergilerde değişik alanlarda köşe yazdım, yazıyorum."balaban KENTOYUNCULAR"'nın Genel Sanat Yönetmeni'yim. Öğrencilerimle tiyatro dışında sık sık şiir ve öykü yazma çalışması yapar, yazıdıklarını arşivleriz. Kayda değer bulduklarımı gazetedeki sayfamda(haftada bir gün bir tamsayfa kullanıyorum) yayımlıyorum. Bu şiiri, o gün konu oralarda gezindiği için onlara örnek oluştursun amaçlı yazmıştım... Üzerinde hiçbir düzeltme yapmadan, özgün haliyle ve o anki duygularımla kaleme alıyorum ve şiir dostlarıyla paylaşıyorum. Unutmadan, ilk olarak bu şiirle şiir dünyasına giriş yaptım, bir buçuk yıl kadar önce!
Dostçakalın. Müjdat Eraslan
Okurların çoğu bakımından daha üst düzeyde özgün yapıtları olan şair, bu kez düzeyimize koşut bir şiirini paylaşmıştır. Yoksun ! Yosunum ! Yoksan, Yoksunum ! Yoksun kal !
Kutluyorum.