Yoktun

Yoktun...

Hiç olmadın sen,
Varlığın tamamen şizofrenik bir evrende,
Yalnız bir adamın,
Cüzzamlı hayellerinin,
Siyah beyaz portresiydi sadece...

Acıyla vücuda getirilmiştin,
Ruhuma yokluğunla misafir edilmiş
Ve hiç olmamıştın sen aslında...

Hiç olmadığın kadar bende var olmuştun,
Zamanla kalabalıklaştın...

Sen kalabalıklaştıkça ben yalnızlaştım,
Ve yokluğuna karıştım,
Durmaksızın...

Sızdın...

Kapanmayı bilmeyen yaralarımdan,
Damarlarıma doğru,
Ve çocuksu yüreğime...

Hep sızıydın...

Çünkü yokluğun,
Acının en somut örneğiydi,
Öğretmedikleri şu hayat bilgisi derslerinden,
Öğrenmiştim çok zaman sonra...

Çalışmadığım yerlerden çıkmıştı,
Aşkın hesapta kitapta olmayan olasılıkları,
Sınıfta bırakılmıştım,
Üstelik tek ayak üstünde bekletilmekle,
Cezalandırılmıştı bütün umutlarım..

Bütün doğrularım gidiyordu,
Terkediyordu beni,
Ortada bir yanlışım da yoktu,
Yalnızlığımdan başka.

Kırık notlar,
Konulmamış noktalar,
Ve yokluğunun ızdırabı kalıyordu
Şiirlerimin ana tema'sında...

Hiç olmamışlığın karşılıksız bir aşkın
En acımasız karşılığıydı şüphesiz...

Ve sen yoktun,
İntihara meyilli düşler kuruyordum ben de,
Sonra yıkıyordum hepsini bir hayal kırıklığı darbesiyle,
Devriliyordum yokluğuna,
Devrimci oluyordum faşist sevdama,
Bir heyelan gibi çöküyordu üstüme yalnızlık,
Üzerimde hiç olmamışlığının ağır yükü kalıyordu...

Bir sen var ediyordum tertemiz düşlerden,
Tenin tebeşir beyazlığındaydı..
Gözlerinin hatrı kalmıştı bomboş fincanlarda,
Saçlarının sarısı,
Sonbahar yaprakları gibi
Kapılmıştı bir soğuk rüzgara...

Adını "rüzgarın kızı" koyuyordum,
Hiç olmamışlığının dünyasında...

Kokun,
Kokun yasemin,
Saf,
El değmemiş
Ve sadece bana özeldi, tıpkı adın gibi...
Ki hiç bir şiirin anlatmaya cüret edemeyeceği kadar,
Tarifsiz,
Bir o kadar güzeldi...

Tertemiz düşlerdendi,
Bir düş kadar yalan,
Bir düşten yokluğuna düşmek kadar gerçekti..

Hiç olmadın sen,
Yokluğun
Şair yüreğimde
Emsalsiz bir sanat eseriydi...

Düşünü'yordum,
Düşlü'yordum
Düşü'yordum,
Üşü'yordum,
Ve en sonunda
Neyim var neyim yok,
Hepsini yordum,
Yoruldum,
Çok yorgundum...

Sen yoktun,
Hiç olmadın
Ve ben olmayışına aşıktım, hepsi bu...