Yokum Yoksun...

artık eskisi gibi değilim
o eski senin için her gece durmadan ağlayan kız yok artık
her gün seni görme umuduyla türlü saçmalıklar yapan
uğruna gururunu hiçe sayan o kız yok
çünkü artık o kızda sen yoksun
çünkü artık o kız seni istemiyor
ne kahrolası sevgini ne de her baktığında öldüren gözlerini..

eskiden olsa her kelimeni bir umut belirtisi
her bakışını bir başlangıç sayardım
şimdi her kelimeni bir beddua
her bakışını bir nefret sayıyorum
çünkü aynı sözleri ve bakışları kendimde de buluyorum sayende
hayata gülümseyerek bakmamı öğretmişti annem
sayende annemin sözünden de çıktım
tam tersi nefretle bakar oldum..
her gördüğüm sen binbir nefretle dönüyor bana
her duyduğum senli cümle hiç söylemediğim beddualara dönüşüyor
zamanla bunlar da gidecek belki
belki beni tekrar güldürecek biri çıkacak karşıma
belki.. belki.. belki..
kesinlik kalmadı hayatımda
hep belkilerle acabalarla yaşar oldum
birde keşkelerim var tabi
koskocaman yere göğe sığdıramadığım senli keşkelerim
hayatımın en büyük aşkıydın bir zamanlar
şimdi hayatımın en büyük keşkesisin
en büyük pişmanlığım, en büyük hayal kırıklığım..
karşıma çıktığın güne lanet ediyorum artık
sana tutulduğum o olmaz olası dakikalara
senin gülüşünle tutuştuğum o günlere lanet ediyorum durmadan
neden diye sormaktan da kendimi alamıyorum
neden ? neden ? neden ?
neden acı çekmemden zevk aldın bu kadar ?
bile bile yanmama nasıl göz yumdun ?
artık yokum mutlu ol..
başının belası gidiyor artık
seni de sevgini de denizlere fırlatarak gidiyor
başka oltalara takılman dileğiyle
başka sığınacak liman bulman dileğiyle...