Yol
Bezdi ayak izim, bezdi inan
Aynı yolda belirmekten..
Sıkıldım artık inan
Çizilmiş şeritlerden..
Saptığım yürekler uçurum,
Bu kaçıncı düşüş,
Kaç parçaya ayrıldı yürek?
Yoruldum, yoruldum artık inan
Parçalara bölünmekten...
Topukları çatlamış bir yolda
Nasırlı bir yüreğe adımlar atıyorum.
Yolculuk hissi deil içimdeki,
Daha çok bir gidiş...
Varabilmek için değil çabam,
Gelişim bir terkediliş...
Kimbilir kimler gelmiştir ve
Kimler hala geçememiştir bu yoldan.
Kalbimde hep kazı çalışması,
Patlak veren şimdi
Hangi sevda alıştırması?
Köreldim, köreldim artık inan
Ayrılıkla bilenmekten..
Sevda öyle bir yol ki yüreğini öğütür, toz olursun o yola.
Gönlünüze sağlık.Güzeldi,derindi.
👍tebrikler cok güzeldi...
varmaktan ziyade akmaya meyyal bir su gibi yaşanmalı ömür...varılamamış menziller,yürünememiş veya bıkkınlıktan aşınmış yollar varsa vazgeçmeli varmaktan;sadece akmalı belki...mükemmel şiir.mahrum bırakma bakir kelimelerinden.lütfen yaz,yürünmemiş yolların ilk adımlayıcısı olmak adına ya da aşınmış yolların bıkmaz arşınlayıcısı olmak adına...hangisi uyarsa...takipteyim dostum...
tebrikler güzel siire👍