Yolcu

Bir aşkın bacağından tuttum

Bir umudun zenginliğinden

Hangisi gitmekte ısrarcıydı?

Çözemedim

Ellerim yolcu ile hancıyı ayırırken

Kalbin asfaltı çekildi aşkın önünden

Düğme iliklerken soylu kaldım yalnızlığa

Bin türlü emek feryat figan

Gözden süzülen her damla yaş

Pişmanlık seyirli bir telaş

Kollarımdan tuttu umudun zenginliği

Sordum kalbimin oklarına

Kimin kalbine değmeliydi?

Derdest esiyor bu kış sevdaya

Hangi gülü koparsam elimde kalıyor dikeni

Hiç mi uğramaz mutluluğun en güzeli?

Bir aşkın bacağından

Bir gidişlerin varışlarından tuttum

Eyvallah bülbülleri öttü

Azımsanmayacak ölçüde bir soytarılıktı

Sebepsiz sevişleri...

Sırtlandım doğma büyüme aşk kaçağını

Gücüm yetmedi tutmaya

Şimdi sevilebilirsem kuvvetle

Gölgesinde kuşlar aşkla ötüşür

Şimdi umutlanabilirsem tekrar başka

Nefesimden çığırtkan bir aşkın sözcükleri dökülür

Bir yolculuktan 

Bir ayrılıktan tuttum

Yolcunun sesi kısıldı

Hançeri sevgileri ikiye böldü...