Yolcu

Yolcudur insan en durgun halinde bile
Karanlıktan sızma ışık demetleri bunlar
Yolun uzun kısa fark etmez
Uzun olan hayallerin şafağında
Kısa kalan ömrünün hayallerini umut ettikçe
Solgun sokak lambasında karanlığa kafa tutarken
Bir bakmışsın hayat seni lafa tutmuş
Yaş bilmem kaç nerdeyim nerden geldim
Soru işaretleriyle ahbap olmuşsun
Yaşamın en demli halinde bir şeyler mırıldanmış
Etrafını sessiz kıl
Çünkü kulakların çınlıyor
Anlamazlıktan gelme insansızlığını
Vicdanın yanlış kayıt tutmuş
Bakınırken etrafına nefesin kendini bırakmış
Ah ola vah ola ağıtlarıyla kalmışsın bir başına
Üzerinde durduğun içine almış seni
Uğurlar ola insanoğlu