Yolculuk

yürekte binlerce cevher ile
karlı dağların açtığı oyuklardan
sırılsıklam sana geldim
gelmek değiştirir zannettim beni

çocuk sesleri vardı aklımda
hiç duymamış olsam bile
kaçıp gitmek özgürlüğümdü
hep kaçtım onlardan

zaman geçer insanlar değişir
yalnızlık sıkmaya başlar yüreği
derler ama ben sıkıldım mı?
gökte ki ay yıldızsız kalır mı?

nehirler vardı denizlere akan
damla damla büyüten hiçlikleri
hiç istemem yalnız kalma sen ama
bu nehir buharlaşıp uçtu sensizliğe

dört koldan saldırır düşman
yoketmek ruhun bir tercihidir
dünden yenik düşmüş kalpler
yarına ne var ki değişir zaman?