Yoluma Şems Ardıma Gölge

ve ben
teninde gecenin soğunu
gözlerinde toprağın kudretini taşıyanım
bekçisiyimdir dostluğun ve aşkın

eskilerden bir adam tanıyorum,yüreği semayı aşkın
öyle bir adam ki bu
yüzünden doğuyor güneş
//
karşımda oturuyor
nefes almıyor sanki ney'in sırrını üflüyor

azraile karşı duruyor bu adam
bir gün bir can alınacaksa ikimizden sana ne hacet.
bu ne cürret diyor.
//
işte diyorum işte bir gün bir yerde ölürsem
yani ölürsem.
bu adam öldüğümü yazar
ondandır bütün kağıtların korkması ondan
çünkü biliyorlar bir gün ölürsem
yani gerçekten ölürsem
sırf benim ölümüm kalmaz,
intihar süsü verilmiş şiirlerde kalır ondan

ey gönlü yunus içi emre
ey yoluma şems,ardıma gölge
hak'tan gelen dost
canım canına
ve bilirim ki canında canıma fedadır