Yolun Sonundaki ışık

gözlerimi kaçıyorum
gözlerine bakmamak için
kulaklarımın aşına olduğu çığlıklar
sağır edecek beni bir gün

bir çocuk direnirken soğuğa
tırnaklarım sızlar
ah toprak
ah taş
kana susamış çöl
gittikçe uzaklaşır
uzayan yolun sonundaki ışık


düşündükçe uykularım kaçar
çaresiz babaları
annelerin gözyaşı
içime akan ağıt
bomba
top
tüfek
çocuklar ölümle yan yana yürür
tank
uçak
gemi
oyun oynadığı ne varsa canını alır


fersiz bir ışık var yolun sonunda
ha söndü
ha sönecek
kimi görecek
kimi göremeyecek

dayanın
ey mazlumlar
ey masumlar
ey sabiler
o ışık yeniden ferlenecek
o ışık iman
o ışık inanç
o ışık hayata tutunmak

ve bir umut yeşerecek
doğan güneşle birlikte
devran bu
hep mazlumlara değil ya kahrı
gün gelecek devran dönecek
gün gelecek
zalimlerden kurtulacak insanlık