Yorar
Hayatta küçük kalmalı
Büyüdükçe yorulur
Kendinle bile baş edemezsin
Sonra çoğalır dertlerin
Dermanını bile hak edemezsin
Hayatın zirvesi güzelde
Cümleler yorar
Söyleyecek kadar güçlü hissedemezsin
Para birikir ama yiyecek kadar
Zaman biriktiremezsin
Sever ama gönlünü yorgun hissedersin
Hayatta her şeyin olur ama
Paslanmış bir çivi gibi
Battığın yeri hasta hissedersin
En kötüsü de sevildiğinde bile
Nedenini sorgular
Acaba ne için dersin
Hayat değil aslında yoran, geçen zaman da değil. Yaş geçtikçe insanlar yorar, hele de dost bildiklerin yorar. Güvenirsin, seversin, birlikte gülersin, ama birlikte ağlaman gerektiğinde yokturlar yanında. İşte bu yorar sevgili şairim. Gün gelir seviyorum diyene bile şüpheyle bakarsın, acaba dersin. Yorulmuştur yürek artık, zaman ve hayat değil, insanlar yormuştur. Daha çok insan tanıdıkça yalnızlığı daha çok özlersin. En güzeli yüzde yüz kendini sevmek, sevgilini bile yüzde 99, yakınlarınıysa yüzde 98, insanlarıysa yüzde elli sevmek. Herşeye rağmen hayat daha güzel oluyor, daha fazla yoramıyorlar insanı.
"En kötüsü de sevildiğinde bile Nedenini sorgular Acaba ne için dersin"
İşte en kötüsü de bu gerçekten.
Yüreğine sağlık sevgili şairim.
Selam sevgi ve saygılarımla.