Yorgun Düşler

alışmış sularda balıkların seyrine kanarken
durgunluk halinde bile
anı dalışların toy balığın uçması gibiydi
sevda tırsamaları ürkekliğin seyri
ağrıyan acı sızısı bir nokta kalışına benziyordu

avcıyı çaresiz bırakışın
yürek yorgunluğu
sineye çekişini anımsatıyordu

her olta arası atışta
avlanamayan balığın
efsane familyasına götürsen
viran eyler dost bağına
sahipsiz avcılar seyre dalar geçer

anı dalış seyrine
yaşama tutunabilmek adına
en iyisi sen yurdunda çağla
avcılar görsün gününü
dalışların yeter
oltaya takılı kalsan
gam yemezsin gayri
yorgun düşlere..

avlanmasanda büyük oltaya yem ol
arkada gözün kalmasın
büyük sulara dalışı görkemli olur
yüce sevmek
büyük savaşmak gibi

dönmesende aldığın betba
yeterde artarda
ne diye yağmur önünde ıslanasın
dedik ya günü birlik dalışlar / sevmeler
kara sevda aşkları yeneceğiz
ki
kara sevda kuru sevda
sevdanın doruğunda ölmek / varya
sevdanın yamasıyla eş
bölük börçük sevda damlası biriktirdiğim
bağbozumun baharına açılan çiçekler
koksun ki...!
gül bahçesi şen ola

ama yiğidin sözü var
.........................yemini yoktur
ola ki
dile düşmeden
düş yamaları kapatmanın seriveni
yorgun gözler
ser vermen sırra dayandığın vakit
bırakılan geçmişe ait ne varsa
bırakma
içindeki tufan rüzgarınla es
bırakma tut gözünün orta yerinde
o sana bahtıyardır

artık söylenecek söz bırakma
içinde kalan kor tomurcukla
sinmeyen alevin ateşıyle savrul
fakat...
yorgunluğun geçmişten kalan
en derin hislerine kadar
yaşamışlığa say ki
yürekteki acıyan yaraların sızlamasın
doyduğun can toprak karışsın
hasretliğe yama kalmış olmasın
tenindeki sıcaklığa...

18/01/2011 - Karataş