Yorgun Düşmek

acının ardından gelen
sevinçlerim
yok benim
yüz yüze
aşklarım da
her gece ay inse
güneş her gün açsa
bilirim dönmez aşk
bana
gönlümü almaz
hiçbir sevda
belki
bir ağaç gölgesi
belki
bir gün doğumu
davet eder hayata
kim bilir
belki de
boylu boyunca
sarılırım sulara
yorgun düşerim birden
çıkar giderim
bu mavi şehirden ...