Yorgun Düşünceler

bazen öyle çok yorulursun ki
bırak sendeleyerek bir adım atmayı
kısacık bir nefes dahi almaya mecalin kalmaz
olduğun yere yığılıp kalırsın

kulağında yankılanır
Geçmişte kalan geleceğe yürüyemez
Gelecekte yürüyen geçmişsiz var olamaz
diyenlerin sesleri

uzun uzun düşüncelere dalarsın

Düşündükçe damarlarında dolanan kanın kesilmesini
Ölümün çığlıklar koparan sessizliğini hissedersin
Göz kapakların yavaş yavaş kapanır
İçindeki yaşama arzusu yokluğa karışır
Gökyüzünde uçan kanatların kırılır


Ne zaman ki düşlerinde
Toprağın koynuna cansız düşer bedenin
Ruhunun derinliklerinde gizli bir el hissedersin
İşte o zaman anlam kazanır
ağlayarak dünyaya gelen bedeninin
sükut içinde kaybolup gitmesi