Yorgun Yağıyor Yağmurlar

Yağmurlar gecikti bu bahar ülkeme, yangında kalmış bir tenim
Avuçlarımda kızıl bir alev, tebessümlerimle yalnız bir gövdeyim
Silik dünlerin güvertesinden izliyorum dünü, yeşil bir göldeyim
Mağrur bir korku yüreğimde, efsunlu bir yaşamın trenindeyim
İç korkularımı astım duvarlara, vakitsiz mutluluk cennetindeyim
Nergiz getirmiş ziyaretime dostlar, ben düşlerin bahçesindeyim

Yorgun adımlarımda kırık bir şarkı, tırnaklarım batıyor gövdeme
Ilık bir rüzgâr okşuyor penceremi, baharlar doluyor can evime
Limelere bölünüyor düşüncelerim, gözyaşlarım dökülüyor tene
Mevsimler kendine küssünler, yeniden sarılıyorum mavi düşlere
Ağrılı bir ömür kopardım takvimlerden, çekiliyorlar yüzyıl ötelere
Zarlar hep düşeş şimdi, karıştım ben de hayatın anlam karelerine.

Hikâyesi: Bir yaşam yolcusu, dudaklarında umut türküleri. Sevdanın kınası ellerinde ve aşkla bakıyor dışarıdaki gündelik sevinçlere. Sevginin, dostluğun ve yaşamın çelikten kanatlarına tutunması için, onunla yuvarlanıp yine onunla ayağa kalkması için bir gül dizesi sundum yüreğine, yorgun yağan yağmurlarda ıslanmasın diye...