Yorgunlar Hanı

Yorguna han yaptım kalbimi.
Sevenler gelsin dinlensin diye.
Kimseye söylemedim derdimi.
Sevenlerden, acı oldu hediye.

Yorguna yatak serdim gönlüme.
Sevenler sere serpe uzansın diye.
Çare olan olmadı benim derdime.
Sarılmadım aslı olmayan çareye.

Yorguna aş verdim, sofra kurdum.
Sevenler gelsin de otursun diye.
Her seferde, boşuna böğrüme vurdum.
Gönül sofram boş kalmasın diye.

Yorguna nini çaldım, şarkılarla.
Sevenler rahat uyusun diye.
Hep ben yoruldum acılarla.
Nankörlük verildi, bana hediye.

Şimdi bu gönül dahada yorgun.
Sevgiler yıktı da dağıttı onu
Yoğruldu acılarla daha olgun
nasıl olsa yaklaşı onun da sonu

Faruk Soydemir