Yorgunum

hayat hep panayır ve sirklerle olmuyor
gökyüzü gökkuşağı renginde
denzilere mehtapla yakamoz vurmuyor
sanmayın ocağı yakan odun
aşı kıvamında pişiriyor
sanmayın güzel kokan kavun
bıçak değince
adedince
herkese yetiyor

kaç dilim ekmek tepeleme,çöplerde
oysa bir dilim ekmeğin,hayali
ihtilal bekleyen midelerde
işte bu yüden yorgunum
hayat eşitlik sağlayamadığı için
tok öylesine doymuş ki,deliksiz uykuda
aç kalan mecelsiz,sızmış közün başında
çekemedim ellerini yırtık ceplerinden,garibanın
sanırım dünya battı batıyor,amanın
hep bahse girdiler
hakimiyeti zapdedenler
doktorluk tasladılar
sağlığın ehemmiyetini bilmeyenler
hastande rehin kalanlar,borç batağına batıp
tefecilere can emenet edenler
battılar boğazlarına kadar çaresizlikten
günün ışımasnı beklerler

kısacası bendeki oksijen yetmez havayı solumaya
bendeki kandilin yağı yetmez,dünyayı ışıtmaya
hangi katagoride uzlaşsın kültür
felsefenin banazlığında,taktir bozuk
varoşların önü açılmadıkça
yapıcı muhalefet hep kopuk
beyin tahrikle frenlenirken
nasıl ilrlesin yüreği zenginler
lakin tüm olanlara rağmen bireysel liderim
şayet taktir bozuk ise
kuşatılırsa yargı etrafımda
reflekslerimle kuvvetlenirim

mucize olmalı,teslimiyet olmadan
zafer olmalı,eşitsiz lik tavan yapmadan


gökleri ışıldatan güzel nazlı hillal
yorgunluğum bitsin
tamamlansın dolunay
beni çıkar şu kahrolası çaresilzlikten
şayet çıkar bir yol yok ise
beni de hiç yaşamamış say.