Yorgunum Yollar

YORGUNUM YOLLAR

Yorgunum yollar yorgun!
Ne inişin bitti dünden bugüne?
Ne çıkışın?
Hep ben ödedim bu gidişin bedelini!

Bazen karlar yağsa üzerine?
Kapatırsın tüm geçişlerini!
Ne hastayı dinlersin ne hasreti?
Yorgunum yollar seni yürümekten!

Kimileri kırmızı güller serse de üzerine;
Kimilerinin topukları çatladı öfkeden!
Hiç geçit vermez yakarsın gönülleri!
Yorgunum yollar seni yürümekten!

Bazen?
Söğüt ağaçlarının arasından uzanır;
Kıvrılır gidersin sıladan gurbete?
Yorgunum yollar seni yürümekten!

Ne türküler söyledi senin adına âşıkların?
Ne şiirler yazdı şairlerin?
Hep es geçtin kadir kıymet bilmeden?
Yorgunum yollar seni yürümekten!

Ne başın bellidir senin ne sonun?
Kim baş etmiş ki seni yürümekle?
Ben bitireyim yorulmadan?
Desene ömür biter yol bitmez diye?

Dermanım tükense de dizlerimde?
Umudum kalmasa da gelecek dostlara;
Yine, hep seni gözler bu yorgun bedenim;
Yorgunum yollar seni yürümekten!

Her ne kadar dargın olsa da bu gönül!
Hep senin üzerinde gider gelir uzaklara?
Yavuklunun gelişini yine seninle bekler!
Yorgunum yollar seni yürümekten!

Bazen ah ettim kendi kaderime;
Vurdum başımı çıktım yüce dağlara;
Bilmedim ki yine senin üzerinden yürüdüm;
Yorgunum yollarlar seni yürümekten!

Söyle şimdi! Var mı sözümde bir yalan?
İki eksik bir fazla olsun?
Sen alıp gitmedin mi yüreğimdeki sevgiyi?
Yorgunum yollar seni yürümekten!

ÜNAL ŞAHİNLER
27.08.2020
Prş.14.12