Yoruldum be Anne

Yoruldum be annem
Yüzüme gülen sahte yüzlerden
Sevdim diyen yalancı yarenden
İki yüzlü sahtekar şerefsizlerden
Tiksiniyorum artık sıfatlarını görmekten

Yoruldum be annem
Hiç bitemeyen hayat yolunda yürümekten
Yaşama gülümsemek yerine ölümü özlemekten
Bu günümü yaşarken dünümü düşünmekten
Sonunda başardılar galip geldiler
Kestirdiler umudumu dünya üzerindeki herşeyden

Yoruldum be annem
Yordular seven masum yüreğimi
Dağladılar parlayan gülen gözlerimi
Kırdılar kökünden söktüler yeşeren dallarımı
Meçhullere savurdular gerçeklerimi
Tuz buz ettiler hayallerimi

Yoruldum be annem
Kötü zamanın adi insanlarına yenik düştüm
Mazide kaldı şen mahalim
Ne arkadaşlarım nede dostlarım
Kimseden kimseye fayda yok annem

Yoruldum be annem
Her defasında inanıp kanmaktan
Türlü tuzaklara yakalanmaktan
Herkesi kendim gibi bilip inanmaktan
Darbe üstüne bitmeyen darbelerden
Zalim denilen haysiyetsizden
Ve dünya üzerindeki herşeyden

Yoruldum be annem
İhanet oyunlarının ortasında kaldım
En güvendiğimden bile yara aldım
Sadece yüreğime saplanan ok değil
Sırtımdan da hançer yedim

Yoruldum be annem
Erken tanıştım hayatla
Mücadelem erken başladı
Yaşıtlarım güle oynarken
Ben gerçeklerle yapayanlızdım

Yoruldum be annem
Devir değirmeni menfaatle dönmekte
İyi bildiklerin sözünden dönmekte
Yar denilen canan başka bi hava
Dost denilen kendi aleminde
Yoruldum be anne
Yoruldum...