Yoruldum Dost

Yoruldum Dost

yoruldum dost..

yürüdüğüm yolların çukurlarında biriken

                                     çamurları fark etmekten yoruldum..

her adımımda batmaktan yoruldum..



yoruldum dost..

içimde onlarca yüz, dudak bükerken..

bir tebessüm uğruna

                  yüzümdeki dudağı kıvırmaktan yoruldum..

gözlerime

        bir nebze olsun

                  yıldızlardan ışık çalmaktan yoruldum..



onlarca çocuk ağlıyorken yüreğimde..

onların çığlığını, kahkahayla bastırmaktan yoruldum..



yoruldum dost ..

yoruldum..

bir adım ileri gidebilmek için

yüzlerce geri adıma dönmekten yoruldum..


yoruldum dost..

kuşların kanadını çalmaktan yoruldum

sırf onlar gibi biraz maviye uçabilmek uğruna..

ve her kanat çırpışımda

milyonlarca kanatsız kuşu

                      içime hapsetmekten yoruldum..



yoruldum dost..


maskeler çizmekten yoruldum, maskeler üstüne..



yoruldum dost..

yoruldum..

bakmaktan yoruldum çirkinliklere..

bir güzellik seçebilmek uğruna..

milyon çirkine bakarken

                                     gözlerimi

                                            çirkinleştirmekten yoruldum..



yoruldum dost..

dost yoluna düşüp de kapılar çaldığımda

kapıların açılmayışından yoruldum..

elimdeki çiçeği diğerleri yanına bırakmaktan

dönmeyeceğini bilmekten yoruldum..



ölümlerden yoruldum..



öldürmekten yoruldum..

çünkü her ölümle bir umut öldürdüm kendi içimde..

ölmekten yoruldum..



kaçmaktan yoruldum..

acılarla yüzleşmemek uğruna..



yüzleşmekten yoruldum..

en çok da yüzümü her yıkadığımda

                                          ağlayan aynadan yoruldum..



musluğa karışan damlalardan yoruldum..

biriktirmekten yoruldum içimde derin sancıları

bu yüzden bir çocuk doğurdum..

her ağladığında.. doğurmaktan yoruldum..



ellerim yoruldu..

taşımaktan değil

                      kırmaktan..

çünkü her ağladığında bir gülüş kırdım..


yüzümdeki kırıklıktan yoruldum..

kırılan düşlerimden..

düşlerimdeki her kırıklık için

                               yüzümde beliren çizgilerden yoruldum..



her yeni kırıkla bir yeni çizgi attım yüzüme..

yüzüm çizilmekten yoruldu..

ben çizmekten yoruldum..



adımlarım yoruldu en çok da

                                           karanlığa yürümekten..

çünkü görmedi adımları nereye düştü..

adımlarımın düştüğü yerde yoruldum..



yoruldum dost.

yoruldum..

inadına sevmekten yoruldum..

inadına tüm canlıları sevmekten..

severken can vermekten yoruldum..



nefret etmekten yoruldum..

nefretimden yoruldum..

tüm iyilikleri

                     kangren eden

                                 kötülüklerden yoruldum..



kendimden yoruldum en çok da..

her adım arası.. kendime düşmekten yoruldum..



19 Nisan 2019 18 şiiri var.
Yorumlar (5)
  • 5 yıl önce

    Günün şiirini ve şairimizi kutlarız

  • 5 yıl önce

    İyi şiir Tüge hanım özellikle de final bağlantısı tebriklerimle