Yörünge/m

Gün
Sevgin'le aysın.
O kadife, naif yüreğini
Yalnız mutluluk baysın.
Sen ki;
Bende,
Firari ruhumu aydınlatan
Mülteci, utangaç bir Dolunay,
Hücrelerimin
Zarif yapı taşları gibi
Parlak asi ve sürgün
Koca bir Güneşsin.
Yani hücredaşım
Sen hep var var var/sın
Ayıracak/sa da bu can/ı,
Ahhhh ah!
"Sensiz fakir"i ten/den
Şol yoksul/u bir kuru candan
Var/sın ayır/sın
Bu sükût/u dilimi de
Ses/den ve sen/den.
Bir tek "içre'i ben" kalsın bana
Ben/den ve sen/den
Yeter ki;
O arsız
O sabırkolik
Umudum sende nefes alsın.
Bu hasret/in yörüngesi de
Yalnızca ve hep
B/ırak
Ben/de kalsın..

19:07:2016