Yuhalama
I.
Bahar demdir
geçmiş kıştan kalma sabırların pusuna
Yeni umutlara eski adakları yamalar
Mecalsiz bir ezgidir
emekçinin beste tutmaz isyanı
Emeğin hezeyanı kürsüden sallanan
işaret parmağındadır
Tecavüz yılgını halkların
onurundan ibret al(a)madan
gözü açık gider mütecavizler
bu Dünya’dan
Görülmemiş hesapların faturası
birbirine ulanır
Emek hırsızlarının silahı zulümdür
Zulüm hüküm sürsün diye
pike yapar bomba yüklü uçaklar
Gökte ölüm uçar
Bulut yerden utanır
O şimşekler ki
yere göğe şakırdayan ışıklı kırbaçlardır
o şimşekler de
tıpkı bulut gibi kahırlanır
Rüzgâr
Kim bilir hangi Serçe’nin
tüylerini havalandırmadadır
Nerededir
o denizleri çalkalayan
mahşeri fırtınalar
Ölüm saçarken uçaklar
her yer sütliman!
II.
Uyan ölü uykundan
ninnisi küflenmiş çocuk
Kepengi paslı gözkapakların aralansın
Ses tellerine mızrap vurulsun
Başkaldırının türküleri çalınsın
Saflara omuz vermelisin
seslere gür ses
Çıt çıkmıyor sokakta
Göğe kaçmış herkes
Uyan ölü uykundan
ninnisi küflenmiş çocuk
Kepengi paslı gözkapakların aralansın
Ses tellerine mızrap vurulsun
Başkaldırının türküleri çalınsın
Saflara omuz vermelisin
seslere gür ses
Çıt çıkmıyor sokakta
Göğe kaçmış herkes
Ses çıkmadıkça soyanlar doyanlar daha da ileri gidecekler dünyaya tek kişi hakim olmak isteyecektir İnsan denen varlıklardan daha azgını yoktur yer yüzünde insanlar bunu bilip önlem almak zorundadırlar Böyle olmadığı taktirde birileri rahat bir hayat sürerken birileri şükür ile yetineceklerdir anlamlı birşiirdi Tebrik ederim saygılar sunarım
Şimşeğin, bulutun, serçenin sesi kadar ses çıkaramıyor sütlimana demir atanlar. Kutlarım kaleminizi.
Gerçekten çıt çıkmıyor sokaklarda. Yalnız kiramitlerden ürkek miyavlamalar duyuluyor... Tebrikler Boyraz bey, kutlarım. Saygılarımla İoannis Bozikis