Yüreğimden İki Deniz Ötede

I
yüreğim / kapısı sana açık sonbahar
tüm üşümelerime / ayazına rengini verdiğim
özlemin geceyi cehennem kılan har
düş gelgitlerinde
bir sevip bin öldüğüm...

kovulmuş çocuğuyum yiten bir aklın
şimdilik / vadedilmiş ağustos kadar ömrüm
kimsesizim ve seni sevmeye çok yakın..

dağ başında unutulmuş kaval sesi yalınlığım
şehir sokaklarında dağ çiçeği kadar şaşkın
sana dönük yüzümde
kırılganım..
adın sıra kaçar uykularım..

II
özledim
her ne kadar inkara varsa da içim
yasaklasam da hüznünü kendime / yüreğime
arayıp ellerini titrese de ellerim
sebepsiz ağlamalara da düşsem
özlediğimden değil desem de / özledim..

III
yaşamak var artık / seni yaşamak
kapatıp tüm ışıkları
bir yorgan gibi çekip üstüme o sıcak bakışları
seni yaşamak sessizce / ansız ve zamansız

yüreğimden iki deniz ötede
saçlarına rüzgarı sesimle çizdiğim kız..