Yüreğime Gül Düştü

Yüreğime gül düştü
Düşünceler aldı götürdü bedenimi
Gülümseyişinin sırtında yollar aştı
Paylaştık saadeti
Dudaklarıma gül düştü.

Ezmişti yorgun yıllar bedenimi
Kaldırımlar tabanlarıma kızgındı
Vuslat hayalim hüsrana mağlup
Gözlerim sızılara yoldaş
Seller içe dönüktü, azgındı.

Ne dost vardı ne sevgili
Yalnızlığım sırrını her gece kendine fısıldadı
Üzüldüm, çırpındım, kahroldum
Aydınlık karanlıklarımla savaştı ölümüne
Ne çare zaman sabaha kadardı.

Sonra atışlarını duydum gönlünün
Dilin yumuşak, dilin tatlı
Samimiyetin, dostluğun bir başka
Bahçelerde gezdirdin beni çiçekleri yeni açmış
Goncalar gülümsüyordu pembemsi
Olan oldu
Yüreğime sen düştün
Yüreğime gül düştü...