Yüreğinin Toprağına Göm Yüreğimi

Aşka kapattım gözlerimi

Söndürdüm dilimde sözlerimin ateşini

Yaktım yüreğimdeki yerini

Öldüremedim yine de sana yaralı yeminimi.

Gidişinden arta kalan

Kirpiğimdeki matemin rengidir şimdi zaman

Dipsiz ve karanlık.

Seni ağlıyor yüreğimde biriktirdiğim yokluğuna ziyan yaşlar.

Gözlerine aşk değmemiş vakitsiz hüzünler düşüyor saatlerin yüzüne

Gün geceyi aratmıyor

Gittiğin günden beri zaman durmuş

Yokluğunun koynuna saklanmış takvimler

Yüzüme bile bakmıyor

Dilimde dönmüyor vedalar

Bitti demeye yüreğim varmıyor

Hâlâ sana üşüyor anılara sarılmış koca bir şehir

Ve sana ağlamakta ayrılıkla döşenmiş yollar

Unutmak çok zor geliyor

Son bakışının izi bile dururken yüzümde yadigâr.

Dayanmıyor gözlerim gözlerinin yokluğuna

Sor geceye sevdiğim

Kaç şafağı alnından vurdum sabahlayarak

Kaç uykuyu yalnız bıraktım yastığımda ağlayarak

Ruhuma devrildikçe hasretin

Adın saklı karanlığın içinde kaç kere inledi yüreğimin sesi yokluğuna yanarak

Bir damla gözyaşımdan kaç sen düştü yanaklarıma

Kaç ben sızladı hüznümün karasında yüreği kanayarak.

Ah be sevdiğim!

Sen gittinya

Aklım yetim, kalbim sanki öksüz kaldı

Yokluğunun ellerinde düşlerim yandı

İçime çöktü hayat

Gözlerim amansız bir acıya uyandı

Ne olur geri ver sensiz kalan yanımı

Ya da gel al seni benden

Öldür bendeki beni

Yüreğinin toprağına göm yüreğimi

Gün gelir de gözlerin düşer belki

İçindeki mezarıma bakarsın

Olurya ruhun yanar yokluğumun ellerinde

Sözlerim gelir aklına sende bana ağlarsın...

22.02.2012