Yüreyen Merdivende Düet

fezaya uçarım , metropoller kıtlık
iş kaygısı , aşk tek dilim ekmeğim
gelecekte makam şoförü olmak için sınavlar
güzel ellerimi direksiyon da bilerim
ve keserim gökyüzünü sana yeniden
siyah kısmında yıldızlardan taht
volkanlar patlatırım , söndürürüm
ışıklarından şiirler yazarım kumlara
kızgın yollar mühim değil
geceleri gündüzleri yumru olur sevincim
zift dökük kasabamı koklayarak bulurum
sabah tasavvuf sokağında
ıslak gözlerinin ışığıyla çıkarım arşa
okurum ezanımızı tanrının gözü önünde
günahsız iç çekerim bir de boyuna ismin
mevsimleri ters istikamette yol aldırırım
bahar yerleşik mutluluk
soğumaya yüz tuttururum yazın sıcakkanlı göçlerini
kimse gitmez olur kış göçebe hüzün
hüviyetimde yazanları silerim
kalem tutmuşluğum yok ellerinden tutup öğrenirim
ismini yazarım tüm boşluklara
senin içinde doğduğum işlensin kayıtlara ,
hücrelerinde yaşadığımı not düşsünler mahalle kısmına
doğum tarihim dudaklarında,
okunurum üç kere,üflenirim aleme
süründüğüm hikaye, şekere batırdın çıkardın ezeli
ağlamaktan çamur olan toprak gözlerimi sildin
elime geçen ilk sözünle tepeden tırnağa temizlendim,
şimdi parlak özlem gözlerim
ışıl, mahyayım kaşlarının arasında

üstüme sıcak su döktükleri gün silik
tebessüm diyip gülüş için yanaklarımı sıktığın gece büyülü
soğuk asfaltlarda kayarken yüzüstü, yaralarıma bakıp
sevdin ,?'bir şey yok korkma'' demen efsun
seviyorum demen uğur
ve bir çocuk coşkusu sabah bisiklet pedalında,
ve gece eve girmeme isteği akşam karanlığında

mukaddes söylemim ,
postacınım, her yoldan sana gelirim
dünyanın kapısını çalmam iki kere
tek doğum tek ölüm-seninle çok
zili olan kapıların mektuplarını da yırtıp attım
senin yanında uyuyacağım günlerce

not : kimse uyandırmasın ,
çekirdek haklarımı devrettim ışığıma.