Yürüyorum

Cakil taslarinda yürüyorum
Uzun uzun
Arkama bakacak gücüm yok
Geride biraktigim yikintilarim cok
Ayaklarim kanaya kanaya yürüyorum
Isiklarim sönük
Los bir isik vuruyor gidecegim yolu gösterircesine önüme
Gidecegim yolu goremeyecek kadar mutsuz...
Ayaklarımi kanatan taşaları hissetmezcesine bir okadar
Hizli ve kararsiz..
Bu yolun nereye çikarcagini düşünürcesine ilerliyorum
Ve diyorum kendi kendime
Bu yol birgun topraklasacak sabret...