Yusuf ile İskender

Efendim !
Babamdan dinledim
Yaşamış gibi de kalbimde duydum; İkisini
Aynı geceye göz açan
İki farklı yıldız hikayesini...

Yusuf,
Hülyalı bir düşe daldığında o gün
İskender'in ordusunu,
Deryayı fethe giderken topyekün,
Görmüş müydü?

Belki de görmüştü,
Ve bel ki de iskender
Yusuf'un cemalini görerek öldü.

<<< Buluttan surlar örüldü
Gözlerimizde perde perde
Kızıl kılıçlar bilendi
Kapkara yüreklerde >>>

Ve kim bilir, sahiden de
O günden çok günler önce
Yusuf'un tanrısı, sudan yarattığı için evreni
Yaratılan firavun da
Suda kapattı gözlerini...
Bir an için
Gevşetildi kainatın çivisi,
Ve zaman hızlı atların nallarına sindi
Ömürler evladını yitirmiş
Bir anne göz yaşında süratlendi...

Ve dedi ki toprak babamız;
Yusuf ide, İskender de akrabamız
Lakin !

Bunu layıkıyla bilin!
Gecenin sönük yıldızının; Yusuf
Yüzü güneşe dönük olanının
İskenderdir adı.
Ve belki de bu yüzden
Adımız Yusuf olsa da
hiç birimiz gerçekten Yusuf olamadı...

<<< Buluttan surlar örüldü
Gözlerimizde perde perde
Kızıl kılıçlar bilendi
Kapkara yüreklerde... >>>

Ve de,

Evveli tüm bereketiyle
Bugüne gömmeli dün,
Bir düşün kerametini
Yusuf'un gördüğü düşün...

Ve sonra,
Ah benim toprağa hasret efendim !
Babamdan dinledim
Makedon kralı İskender'i
Dinleyip de öğrendim
Düşmana sokmayı hançeri.

Oysa benim suçsuz babamdan önce birileri
Öğretseydi bana, gördüğü düşle beraber Yusuf'u
Buluttan surları yıkıp,
Yusuf ile beraber anardım
Makedon kralı, yaradan Rauf'u...

<<< Buluttan surlar örüldü
Gözlerimizde perde perde
Kızıl kılıçlar bilendi
Kapkara yüreklerde... >>>