Yutkundum

Gözlerindeki hüzün
İçimi dağladı
Eğdi başını
Ne güldü ne ağladı

Buz gibi soğuktu hava
Titriyordu
Dokundum
Ellerim yandı

Konuşacaktı
Sus dedim
Yutkundum
Sus dedi
Rüzgar ıslık çaldı duymadım
Savruldu saçları
Araladım, öptüm
Duymadı

Ne anlamı vardı bilmiyorum
Son kez dönüp bakmanın
Ne o beni gördü
Ne de ben o'nu
Herkes kendini alıp gitmişti