Yuva

Orkide yarınlarımın başka çiçeklere su değdiren mısra kaderciliği;

Ne vakit ıslak güneşin kurumuş bahtında,

El ele tutuşsak yaşam soframızda;

Doyduğum sen oluyorsun gönlümün hamdolsun gerçeğinde…

.

Duyumsadığımız çimen kokusu

Özlediğimiz yaşamak arzusu

Bir katmer ve bin mutluluk merdiveninde

Basamak diye sevdiğimiz her şey;

Sen oluyorsun…

Rüya kelebekleri uçuşuyor kafamda

Saatin bana bağırdığı ve seni çağırdığı rüyamda

Yeşil gözlerimin çimen saadetinde

Aşka ‘git’ mi diyorsun?

Biliyorsun

Gün, güneşin battığı batımı beni yoran hasretlerde

Sana doğar seni sevmek saadetimde

İstiyorsun

Her aşk gibi, her gün gibi, her özlem canlılığında

Seni, seninle sevmemi…

Yasemin çiçeği dünün

Koparılmış bugünü;

Her şeyi yanlış yapıyorsun.

Ben sana ertelenen zikzaklı pazartesiler olurken

Sen bende düğümlenmiş hafta sonu mutluluğusun

İzin ver de sevda mahmurluğunda göz kapağından öpeyim;

O vakit;

Uyandığında

Aşkı gözlerimde mühürler

Kaderin sol tarafından koşan martıların

Sağ yanından yakalamak isteyen kusursuz kuşlarına

Beni kanatlarınla sarar

Bize yuva olursun…