Yüzleşme

/Yalnızlığa karşı cephedir aşk/

Gidemem diyordu
Çıkıp bu kentin
Dağınıklığından
Çoğalırken

Hemen
Tanıdım
Dile düşen hikâyelerin
Arsız yolcusunu
Durdum

Karşımdaydı

Yüzüne baktım
Eskiydi
Yüzü

Gülümsedi!

Ve
Birden
Ataklığıyla elimi tuttu
Kurtardım
Bıraksam
Öpüp dudaklarımdan
Çekecekti içine
Öptürmedim
Beklediği bu değildi/
Durdu

Gözlerimi kapadım
Belki
Ağlayacaktım
Seni düşündüm
Ağlamadım
Kendi kendimin değildim
Senindim

Dik durdum

Üşütüp
Mahremimi
Acıtmadım/geri çekildim

Kızıp
Yeniden döndü
Durmadan büyüdüğü kentin çoğulluğuna
Küfürler ederek
Uzaklaştı yanımdan...