Yüzleşme

Dualarıma inat
Aşkları hüzne çevirir zaman
Bir mızıkanın sesine düğümlenmiş
İnleyen bir dizedir geride kalan



Ruhumu ölümle mühürledim
Ah umut! Ruhları kuşatan ezeli rüya
Kalbimi yine seninle zehirledim
Ve başlar yine
Bu sahillerin tanrı misafiri
Zamansız arya



Ya kendimizeyse tuttuğumuz bu matem
Ya bizimse bu tören
Daha çok uzar inan ayrılığımız
Zaman daha sabırlıyken bizden



Gökkuşağının koynunda silindi kaç şiir
Hayata dair, bize dair
Yağmurdan dizeler aşırırdık çorak ruhlarımıza
Hüzünden bir maske kaplardı yüzlerimizi
İçimizde hala tenha bir şey var
Soğuk tenlerimize kökleşmiş boynu bükük begonyalar



Kaç aşkın kanına girdi bu deniz
Kaç rıhtım şahittir canilğine
Ruhuma dokunan kabaran dalgalar
Sığınırlar ufkun derinliğine



Şanslıyız bir gülümseme devşirebilirsek
Sararmış resimlerden
Hadi papatyalar toplayalım
Saçılan mevsimlerden




Su gibi kendine döner insan
Sonunda gördüğün kendi yüzündür
Bana gökleri bağışlasın bahar
Dönmek isterim bir zamanlar benim olan göklere