Yüzsüzlüğüm!

boğazıma kadar batmışım sevdana
kurtulmak imkansız!
çareler hep senden yana...
anason kokulu yaralarım dağlanır,
bu zifafsız şehrin yosmalığında...

sensiz martılar uzak,
dalgalar kirli akıntılara tutsak!

yüzümün yüzsüzlüğünü yıkamaya uğraşırım,
isminin ilk hecesiyle kanayan gözyaşımda
bu yüzsüzlük değil de nedir?
sen her defasında def ediyorsan başından beni
ben sana yalvarıyorsam hala...

geldim işte
yine def'et!
karalarına bağla çaresiz kısmetimi
avuçlarımı bir yudum kokuna terket

yaban mersini tarlalarında acıklı temmuz akşamları,
içimde tükenmeyen kış ayları...
ben sana tükeniyorum bilerek!
sıkıntıdan yiyip bitiriyorum tırnaklarımı...

sensizliğin hükmünü boynuma dolamışken ilmek ilmek
delikanlılığımın tek göze aldığı,
aşkımı değil,
bakışlarına parmak uçlarıyla tutunan canımı
azar azar öldürmek!