Yüzümdeki Tebessüm
Yazdan kalan bir sonbahar akşamıydı
Eylül sonlarıydı havada bir lodos var
Biz seninle yan yana akşam birlikteyiz
İçindeki sıcaklık yüzüne vurmuştu
Denizin kıyıya vuran dalga sesleri vardı
Limanın karşı tarafında ise meyhaneler
Dertlenenler sevenler sevinenler içiyor
Bir sen vardın bir de ben karşı kıyıda
Bakışların vardı can alıcı yerden vuran
Zamanı durduran bir tılsımdı gülüşün
Adının ilk harfi gibi doğaldı gökyüzü
Denize vuran duygusu mavili ışığıydı
Sonra ay harmanlandı kıyı kapandı
Denizin üstünde sis sisin içindeki biz
Sessizce bir kayık gidiyor kayıktaki biz
Dalgalar vuruyordu kıyıya ardımız sıra
Dalganın sürükleyip kıyıya attığı ikimiz
Gün ağarıyordu sabah olmak üzereydi
Ayrılacağımızın hüznü kalmıştı bende
Liman dar geliyordu kiralık duygulara
Bir gecede bitecek olan bir sevgiymiş
Senden kalan ılık bir sonbahar dokunuşu
Her sonbaharda göçmen kuşlara bakarım
Her kuşun kanat çırpışında seni ararım
Bazen geceleri bir yıldız kayar gider
Bir görünür bir kaybolursun gökyüzünde
Ellerinin dokunuşunu hissederim tenimde
Donuk bakışlarda bütünleşir duygularım
Senden kalan ılık bir sonbahar dokunuşu ne güzel bir sözdü ayrılıkların içinde kalan. Şiirinizi okumakla ne iyi ettim. elinize sağlık