Yüzümün Çatlakları

Yüzümün çatlaklarını dolduran güneş,
Hayat ki ellerimden sıyrılıyor artık.
Sivilcelerimin arasına sıkıştırdığım öncesiz günlerimin
Hesabını sormaya gücüm kalmadı.
Adil bir ekmek bölüşü istiyorum senden.
Hoyratça sevmeleri terk eyleyip
Ay'ı güneşten saklayanın aşkına
Bir büyüklük istiyorum senden.

Yüzümün çatlaklarını dolduran güneş,
Boyun eğdiğim şartları,
Kulaklarımın arkasında biriken kirleri de sil.
Yakmak için doğdun yıllar evvel
Yanacak olmanın korkusu değil ki bu
Yanmalarla yaşlanan,
Bir cesaretin yazgısıdır tenimde biriktirdiğim.

Yüzümün çatlaklarını dolduran güneş,
Göğsümün derinliklerinden başkaldırıp,
Hançerle yarılmış gövdemin otlaklarında
Yılkı atları sürmek istersin
Gözlerimin asırlardır arandığı ücralara.
Bunu da bilirim.
Lakin haylaz ve hırçın bir inat var ellerimde,
Yıkıp geçmek kimin haddine
Geçildikçe durulurum elbet.

Yüzümün çatlaklarını dolduran güneş,
Ayartılmaya koşullanmış iç sesim,
Girdaplarla terk ediyor sığındığım dehlizi.
Bitti artık söğüt dallarında kuruttuğum geceler.
Kararlı aydınlıklara sığınıyorum.
Çürümüş topraklara ant olsun ki
Koşulsuz yeşillerle selamlayacağım seni.